Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

χωρίς προΫποθέσεις

κάποιοι άνθρωποι που ζουν γύρω μου θα γιορτάσουν αυτές τις μέρες , κάπως διαφορετικά ή μπορεί και να μη γιορτάσουν καθόλου  όπως για παράδειγμα :
o Π. Α. για άλλη μια χρονιά, θα  αράξει  νηφάλιος  και καθαρός από τη σκόνη του παραμυθιού ,στους ίδιους θαλάμους ,παρέα με τους συγκρατούμενούς του και κρυφά, θα νιώσει μεγάλη αγωνία για την μέρα που θα βρεθεί πάλι έξω.
ο Π. σαν άλλος "Οργισμένος Βαλκάνιος" μετανιώνει κάθε μέρα για το λάθος δρόμο που διάλεξε όταν ήταν 18 ,για να ζήσει το όνειρό του
δεν είχε την τύχη να γεννηθεί σε περιβάλλον με σωστές προΫποθέσεις

ο Β. Μ. για άλλη μια χρονιά, μόνος και μοναχικός, συντροφιά με τα φάρμακά του , θα παλέψει να νικήσει τα σκοτάδια του μυαλού του για να αντέχει τη ζωή , τον εαυτό του , τους ανθρώπους.
δε θυμώνει πια και δε ρωτάει,γιατί τού εξήγησαν πόσο αρρωστημένα γονίδια ,πόσο νοσηρά κύταρρα κληρονόμησε χωρίς να το ζητήσει, ξέρει από που έρχονται οι σκιές που  χορεύουν στο κεφάλι του
δεν είχε την τύχη να γεννηθεί σε περιβάλλον με σωστές προυποθέσεις

ο Άγνωστος, που βλέπω στο ίδιο μέρος, τις ίδιες ώρες και μέρες και που ξέρω πως θα έρθει κοντά να  κάνει τράκα  τσιγάρο ή κανά ψιλό..
Έχω μέρες να τον δω.Έφυγε ή τον έδιωξε η διεύθυνση του πολυκαταστήματος γιατί πιθανόν φόβιζε τους πελάτες ή τους χάλαγε το αίσθημα της ευμάρειας που ένιωθαν καθώς φεύγαν φορτωμένοι αγαθά.
δεν είχε την τύχη να γεννηθεί σε περιβάλλον με σωστές προυποθέσεις

η Σ. Μ. που τα τελευταία είκοσι χρόνια "ζει"μέσα σ' ένα κλινικά νεκρό σώμα καθηλωμένη στο παιδικό της δωμάτιο,που το άφησε έτσι ένα βράδυ όταν ήταν 16 για να πάει μια βόλτα.
σ' ένα κρεβάτι ειδικά διαμορφωμένο να γερνάει πάνω του ένα κορίτσι ασάλευτο.
δεν είμαι σίγουρη για το πόσο κλινικά νεκρή είναι και η ψυχή της ,γιατί κάθε φορά που της βάζω ν' ακούσει μουσική, δακρύζει
κι εγώ τότε, για να μην λυγίσω μπροστά της ,δεν κοιτώ ποτέ τα μεγάλα μαύρα μάτια της
ο εγκέφαλός της δεν είχε την τύχη να ξαναγεννηθεί με σωστές προυποθέσεις.



.