Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

με άνεση και διαφορά

μπήκα στο άνετο σαλόνι μου, έκατσα στον άνετο καναπέ μου και άνετα χάζευα τηλεόραση και βλέπω ανθρώπους στην Αϊτή να χορταίνουν την πείνα τους με "ψωμιά"
από λάσπη φτιαγμένα και τα παιδιά να παίζουν με τα σκουπίδια στις χωματερές - γειτονιές. το χειρότερο από όλα είναι ότι προφανώς αύριο θα μου έχει περάσει ο θυμός,δεν θα έχει αλλάξει τίποτα και θα συνεχίσω τη ζωούλα μου και αυτοί τη δική τους.μόνο που δεν ξέρω ποιανού ζωή είναι πιο μίζερη.